۱۳۸۹ بهمن ۱۰, یکشنبه

از حلقه کباب بازار تا مدیریت صدای آمریکا

شاید آقای «دن آستین» رییس صدای آمریکا تمام تلاشش را کرده است که مدیریت فعلی در بخش فارسی بتواند کار خود را ادامه دهد و بتواند برای حفظ بقای خود در سمت های مدیریتی بکوشد. گواه این ادعا پاسخ کاملن بر عکس به کسانی بود که به صورت مستقل با آقای آستین درباره اعتراض‌شان به روش های مدیریتی در صدای آمریکا به گفت و شنود پرداختند و ملاقات کردند و با ارایه نظرهایشان خلا مدیریت را در بخش فارسی صدای آمریکا عامل رخوت در کار این رسانه دانستند، اما معترضین در یک پروسه زمانی از بدنه اصلی ترد و یا به حاشیه رانده شدند و یا این‌که به کارشان با صدای آمریکا خاتمه داد شد. این بلایی بود که حتا دامن‌گیر نیروهایی رسمی معترض نیز شد و برخی افراد با داشتن سابقه‌های طولانی به کارشان خاتمه داده شد.
بیش یک سال است که دامنه اعتراض‌ها به روش‌های کار صدای آمریکا از اعتراض فارسی زبان‌ها نیز فراتر رفته است. انتشار مقاله‌هایی در واشنگتن تایمز، پلوتیکا، نیوز مکس و دیده‌بان آزادی گواه این مدعا است. حتا کار به کنگره نیز کشیده شد به طوری که تعدادی از نمایندگان کنگره خواستار بررسی عمل‌کرد این رسانه شدند. آن‌ها با ارسال نامه‌ای به رییس جمهوری، اوباما ذکر کردند که: «همه می‌دانند دولت جمهوری اسلامی ایران از وظایفش کوتاهی می‌کند و بدون شک باید با عواقب آن مواجه شود. گرچه تحریم‌های اقتصادی و انزوا از جامعه بین‌المللی ضروریست، با این وجود ما معتقدیم بزرگ‌ترین ضربه به رژیم ایران توسط جنبش دموکراسی‌خواهانه مردم ایران زده خواهد شد.» آن‌ها در این نامه نوک حمله خود را به سوی مدیریت فعلی صدای آمریکا نشانه می‌روند و تاکید بر ارزیابی و بررسی کار تیم مدیریت صدای آمریکا دارند.
به هر روی ماراتون سنگینی که بارها با تمدید زمان ثبت نام و یا تمهیداتی نظیر به کار گرفتن یک رییس غیر ایرانی که به نفع مدیر فعلی باشد، در نهایت به آن جا کشید که «آلن» از وزارت امور خارجه خود از این مسابقه کناره گیری کرد و رقابت به دکتر شهریار آهی، بهروز نیک‌ذات و ستاره درخشش ختم شد. که این روزها به نظر می رسد با توجه به عدم تمایل فرد غیر ایرانی و ارزیابی ها باید منتظر ورود شهریار آهی به صدای آمریکا بود.
عکس
البته با توجه به این که دیگر آقای مدیر علی- س این روزها به فکر گرفتن یک اتاق بزرگ‌تر افتاده است به نظر می رسد تدبیر لازم را به کار گرفته است تا پیش از ورود مدیر تازه تدبیری برای اتاق خود بیندیشد و اتاقی برای خود داشته باشد. اینک اتاق سابق آقای احمد‌رضا بهارلو اتاق آقای مدیر در آستانه تعویض شده است.
اما بگذارید در حال که به نظر می‌رسد به هر روی در پی تلاشی مداوم و انتقاداتی صریح و پیاپی از روش‌های مدیریتی در صدای آمریکا امید می رود به هر روی فردی تازه به صدای آمریکا وارد شود. در این نامه به چند مورد اشاره کنم.
شاید دانستن این موارد برای مدیر جدید که گفته می‌شود به زودی از راه خواهد رسید خالی از لطف نباشد.
پس از آن که گروهی از هم‌فکران در یک رستوران در «آرلینگتون ویرجینیا» گرد هم آمدند کسی فکر نمی‌کرد که «گنگ کباب بازار» سیاست‌های کلی و حتا جزیی را در صدای آمریکا تدوین کنند. کسانی نظیر «کامبیز – ح»، «آرش – س»، «مهتاب – د»، «نگار – م»، «مهشید – ر»، «مهدی – ف» برخی از دوستان این حلقه هستند که اینک موظف به حضور در بخش‌های مختلف صدای آمریکا شده‌اند تا سیاست سابق را در آینده نیز بتوانند ادامه دهند.
اعضای این حلقه که به دلیل نزدیک بودن به مدیریت می‌توانسته‌اند تاکنون از امکانات و فرصت‌های خوبی بهره‌مند شوند، امروز با توجه به یقین شدن تغییرات مدیریتی در صدای آمریکا به روش‌های کاملن حساب شده در بخش‌های مختلف گذارده می‌شوند که پس از رفتن مدیر فعلی، بتوانند خط و مشی او را پیاده کنند. حتا این گروه با ترتیب دادن مصاحبه ها و مطرح کردن برنامه ها در رسانه های غیر ایرانی در آمریکا به نوعی درصدد کسب اعتبار برای ادامه حضور و بقا هستند.
فقط کافی است بدانید که وقتی شما بتوانید وارد حلقه کباب بازار بشوید. مانند خانم «مهدیه – ج» می‌توانید برای هر «اسایمنت یا همان کار موظفی» پانصد دلار دریافت کنید و یا می‌توانید هم اضافه کار بگیرید و هم برنامه خودتان را بدون زحمت اداره کنید.
در این میان قراردادی‌ها یا کنتراکتور‌ها بیشترین بار انجام کار را به دوش می‌کشند اما به دلیل عدم وجود امنیت شغلی در عمل نه تنها نمی‌توانند اعتراضی داشته باشند بلکه در بسیاری از موارد کارشان به نام کسانی دیگر ثبت می‌شود. باند حاکم با توجه به این که به روز نیستند همواره از توان‌مندی‌های نیروهای قراردادی بهره می‌برند اما بدون آن که کوچک‌ترین امکانی برای این افراد فراهم کنند. آن ها همواره در زیر تهدید و ارعاب به کارشان ادامه داده اند چرا که به راحتی یک قرادادی را در صدای آمریکا می توان حذف کرد و این افراد در عمل شرایط کوچک‌ترین اعتراض را ندارند.

اما ریشه در کجاست؟

سوال ساده و روشنی است. مدیران ارشد در بی‌بی‌جی یا بخش رسانه‌های خارجی دولت آمریکا، شناختی از زبان فارسی ندارند. از سویی با نگاه حمایتی آقای آستین اعتمادی نیز به مدیر فعلی دارند و از طرفی دیگر، این سیاست کلی است که آقای آستین تابع آن است. آقای دن آستین به جریانی نزدیک است که علاقه‌مند به نزدیک‌تر شدن به حاکمیت در ایران هستند. مدیران بی بی جی در واقع شناختی از شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و سیاسی ایران ندارند و تنها منابع اطلاعاتی‌شان مدیریت فعلی در صدای آمریکا است و این خود فرصت مناسبی برای یکه تازی «گنگ کباب بازار» بوده است.
سوال این جا است که آیا تمام این جریان را در طول مدت گذشته آقای «علی – س» اداره کرده است؟ بی‌شک اگر هر کسی با این فرد معاشرت داشته باشد در حد و توان مدیریت و خلاقیت او می‌تواند اظهار نظر کند. آیا به صورت واقع در تمام این سال‌ها ایده‌ها و روش سازی‌ها و این شبکه ارتباطی و حلقه خودی و غیر خودی توسط مدیر فعلی تنیده شده است؟
نباید فراموش کرد شخصیت اجتماعی و کاری مدیر فعلی مجال چنین کاری را نمی‌دهد، مگر آن‌که در پشت پرده کسانی صحنه گردان همین فرد نیز باشند. صدای آمریکا در واقع در این مدت در پشت پرده در بخش عمده‌ای توسط «بهروز – ن» مدیر وب سایت آن و معاون آقای آستین اداره شده است. آقای بهروز که سال‌های مدیدی است در این سازمان فعالیت می‌کند و تلاش های زیادی برای ارتقا از رتبه 13 به 14 برای دریافت حقوق بیشتر نیز داشته است نقش مشاوره ای خود را ایفا و آقای معاون نیز با توجه به سیاست هایی مبتنی بر نزدیکی به ایران را مدیریت صدای آمریکا را هدایت کرده اند. او بوده است که آقای علی را به صدای آمریکا آورد، او بود که در تمام این مدت برای ارتقا سطح وی تلاش کرد و او بود که همواره راهنما و مشاور مدیر فعلی بخش فارسی بوده است. عدم ثبات شخصیت، عدم توانایی مدیریت و نیاز به مطرح شدن در مدیر فعلی صدای آمریکا ابزار های مناسبی برای آقای «بهروز – ن» بوده است.
اگرچه شایعه شده است که آقای بهروز به دلیل بیماری قصد ترک صدای آمریکا را دارد اما به نظر می‌رسد این نیز خود بخشی از سیاست کاری او باشد.
در پایان سوال این است که اگر آقای مدیر برود. با توجه به مهره چینی‌هایی که در ماه‌های اخیر و با‌شتاب انجام شده است و صحنه گردانی که بی صدا در کناری به اداره کار مشغول است و فقط آقای علی – س در پیش صحنه آن است. مدیر جدید می‌تواند به روش‌های تازه‌ای برای اداره آن سازمان دست بزند؟
آیا نباید پیش از آن‌که به آقای «علی – س» بپردازیم به شبکه برنامه‌ریزی شده‌ای که در پشت وی قرار دارد بیندیشیم؟
راه سختی پیش روی مدیر جدید در صدای آمریکا خواهد بود. راهی که باید به سختی هموار شود تا صدای آمریکا بتواند در جایگاه یک رسانه فراگیر و فعال باز در بین مردم ایران نفوذ کند. آیا مدیر آتی از پس «گنگ کباب بازار» بر خواهد آمد؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر