(( لحظه پیروزی)) شعری از (ک - ترانه)

دریچه ای به وسعت راه شیری تو را خواهد بلعید ؛
پیش از آن که بفهمی چه روی داده است
و هفتاد میلیون پای کوبی خواهند کرد ،
از این پس می خواهیم گوسفند نباشیم ،
از عرش به فرش پرتابت می کنیم ،
در اوج اقتدارت .
افسونت دیگر کارگر نیست ،
دیگر با آواز نی لبک تو نخواهیم رقصید ،
و رخت شبانی را در برت پاره می کنیم ،
غرش توفان را می شنوی ؟ !
آغلی برای خود و گله ات نخواهی یافت ،
و سگان گله ات به لانه ی روباه پناه می برند ،
توفان همه جا را فرا گرفته است !!!
و سکان در دستان ماست ،
باد موافق به بادبان های ما می وزد !
اینک زمان تو به پایان رسیده ست .
لحظه ی موعود نزدیک است ،
غلبه ی نور بر اهریمن ،
لحظه ی پیروزی ،
رستاخیز مردم.

(ک - ترانه)